വെളിച്ചം

ഇടതിങ്ങിയ വനംമനസ്സിലെ ആകാശത്തെ മൂടുന്നു

കാറ്റിനൊപ്പം പൊട്ടിവീണ

ഞെരുക്കങ്ങള്‍ കേട്ട്

മരക്കൊബിലിരുന്ന് എന്റെ

കിളി വിറച്ചു

കെട്ടിപ്പിടിക്കനാവാത്ത

വലിയൊരു ചന്ദ്രനാണോ ജീവിതം ?

പിടിവിടാതെന്നെ തുടരെ

കുലുക്കുന്നു

താഴെ വീണു പൊട്ടിയ മുട്ടത്തോടുകള്‍

സ്വയം നിഷേദിക്കുന്നു

                     
                            സങ്കീര്‍ണ്ണമായ താളങ്ങളില്‍

                      പാട്ടിലെ വരികള്‍ തെറ്റി

                      സ്വരം പതറിയപ്പോള്‍

                      ഒരു പറ്റം കാര്‍മേഘങ്ങള്‍

                     കുരിശിനും ആണിക്കുമിടയില്‍

                     ഒരു കൈയുമുണ്ടയിരുന്നെന്നു

                     പറഞ്ഞു

                     മനസ്സില്‍ മഴ പെയ്തു തെളിഞ്ഞു

                     പ്രകാശം വന്നു .