ഇടതിങ്ങിയ വനംമനസ്സിലെ ആകാശത്തെ മൂടുന്നു
കാറ്റിനൊപ്പം പൊട്ടിവീണ
ഞെരുക്കങ്ങള് കേട്ട്
മരക്കൊബിലിരുന്ന് എന്റെ
കിളി വിറച്ചു
കെട്ടിപ്പിടിക്കനാവാത്ത
വലിയൊരു ചന്ദ്രനാണോ ജീവിതം ?
പിടിവിടാതെന്നെ തുടരെ
കുലുക്കുന്നു
താഴെ വീണു പൊട്ടിയ മുട്ടത്തോടുകള്
സ്വയം നിഷേദിക്കുന്നു
സങ്കീര്ണ്ണമായ താളങ്ങളില്
സങ്കീര്ണ്ണമായ താളങ്ങളില്
പാട്ടിലെ വരികള് തെറ്റി
സ്വരം പതറിയപ്പോള്
ഒരു പറ്റം കാര്മേഘങ്ങള്
കുരിശിനും ആണിക്കുമിടയില്
ഒരു കൈയുമുണ്ടയിരുന്നെന്നു
പറഞ്ഞു
മനസ്സില് മഴ പെയ്തു തെളിഞ്ഞു
പ്രകാശം വന്നു .
ബൂലോകത്തേയ്ക്ക് സ്വാഗതം.
ReplyDeleteഎഴുത്ത് കൊള്ളാം. അക്ഷരത്തെറ്റുകള് ഒഴിവാക്കുക.
മരക്കൊമ്പിലിരുന്ന്
നിഷേധിയ്ക്കുന്നു.